سه ماهگی گل دختر

روز ۱۳ اردیبهشت سه ماهه شدی کوچولوی خونه ما....چه زود گذشت مثل برق مثل بااااد
اینروزاااا هی داری بیشتر و بیشتر توی دل ما خودت و جا میکنی...دلبری میکنی تا نگاهت میکنم میخندی و ریسه میری....من هرار هزار بار واست میمیرم و زنده میشم.
دیگه چی بگم از خوبی های تو نازنین..؟؟؟
شبا خیلی اذیتم نمیکنی.. بادگلوت و همچین مشتی میزنی
یه ذره بغلی شدی و عشق بغل داری....
هنوز دستات مشت هستن و هر کاری میکنم باز میکنی و دوباره میبندی...
همش دستت و میخوری و یه ملچ ملوچی راه میندازی که نگوووووووووو

دیگه نمیدونم چی بگم از سه ماهگیت...‌ فقط میدونم که من فقط ۳ ماه دیگه فرصت دارم شب و روز کنارت باشم...دیگه کم کم داره مرخصی زایمانم تموم میشه و دوریمون تموم میشه....
عکسهای خوشگل عشقم توی ۳ ماهگی

یه خواب ناااااز

اینم عکسای اردیبهشتی دخترم توی این ماه زیباااا و دوست داشتنی ، کاش بجای ۳۱ روز چندین ماه بود ....همه جا سبز و هوای دلنشین..عاشقتم اردیبهشت
به قول معروف:
اردیبهشت را می شود ،
آرام آرام عاشقی کرد...
اردیبهشت را می شود
آرام آرام مُرد..!
به من باشد میگویم هیچ عشقی نباید
توی اردیبهشت تمام شود ،
هیچ دلی نباید توی اردیبهشت بگیرد ،
تنگ شود...
اصلا اردیبهشت را باید دوباره از نو
عاشق شد...!
بهار باید اول جاده ی دل بستن ها باشد ،
اول عاشقی کردن ها...
آن زمان که دلت و احساست
بنفش ملایم است
و دنیا مثل رنگین کمان چند رنگ
عشوه میاید و چشمک میزند،
اردیبهشت را باید روی دور آهسته زندگی
گذاشت و زندگی کرد...
اردیبهشت را باید از پشت تمام
شال های نخی رنگی به تماشا نشست...
ملایم آرام یواش...
دقیقا " یواش "

باااام صیاد

عاشق این عکستم...
آسمووون آبی
اردیبهشتی